Ostatni kryzys finansowy zwrócił uwagę na duże znaczenie sektora finansowego, głównie banków, dla gospodarki. Poszukiwanie źródeł tego kryzysu spowodowało wzrost zainteresowania relacjami między sferą finansową a sferą realną, które zmieniały się w czasie. O wzroście znaczenia sektora finansowego świadczy występujące w dyskursie naukowym określenie jednego z etapów transformacji gospodarki jako przejścia od kapitalizmu przemysłowego do finansowego. W ramach nurtu historii myśli ekonomicznej, neoliberalizmu, akceptowano zbiór idei dotyczących m.in. ograniczania roli państwa, uznania rynku za doskonale efektywny, konkurencyjny i stabilny, występowania takich zjawisk, jak: globalizacja, liberalizacja oraz finansjalizacja. Finansjalizacja była związana z redefiniowaniem ekonomicznych funkcji sektora finansowego, a jedną z nich jest jego oddziaływanie na wzrost gospodarczy. W publikacji podjęto temat finansjalizacji sektorów bankowych dwudziestu ośmiu państw członkowskich Unii Europejskiej. W badaniach uwzględniono zmienne opisujące sektor bankowy oraz sferę realną gospodarki. Zweryfikowano hipotezę główną, że finansjalizacja rozumiana jako wzrost sektora bankowego negatywnie wpływa na wzrost gospodarczy państw członkowskich Unii Europejskiej w latach 2008–2018. W pracy zastosowano metody nieparametryczne – analizę obwiedni danych i indeks Malmquista. * Monografia stanowi oryginalne rozwiązanie aktualnego i ważnego problemu naukowego, jakim jest efektywność finansjalizacji w krajach Unii Europejskiej. Autor, opierając się na obszernych studiach literaturowych i wynikach badań dotyczących finansjalizacji, projektuje i realizuje własne badanie empiryczne, a także robi krok do przodu w zakresie rozszerzania stanu wiedzy na temat finansjalizacji. Interesujący sposób prezentacji treści, wsparty bogatą bazą faktograficzną, własnymi grafikami i tabelami porównawczymi, pomaga Czytelnikowi w zrozumieniu niełatwych zagadnień poruszanych w książce. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Waliszewskiego